Laufey B Waage

23.8.2007 | 10:33

Berjadagar.

Á mánudaginn fórum við hjónin í smá sýnishorn af berjamó. Við berjuðum rúma 4 lítra af bláberjum (orðalagið ættað frá Boggu 1.tengdamömmu), sem fóru beint í frystinn, hvaðan þau fara svo í minn daglega morgunnsjeik.

Innan um bláberin rákumst við á nokkra stilka af þessum rauðu berjum sem sjást á myndinni. Ef þið þekkið þau, látið mig endilega vita hvað þau heita. Það má líka giska. Kannski veiti ég verðlaun, þeim sem giskar rétt.

Það var byrjað að dimma á þriðjudagskvöldið, þegar við hjónin héldum í huggulegheitar-kvöldheimsókn í Skaftahlíðina. Húsfreyjan var á hnjánum í kjallaranum, rétt að enda við að súperskrúbba gólfin á stúdeóíbúðinni. Þá hringir síminn. "Ég hefði þurft meiri fyrirvara" tautaði frumburðurinn minn í vel hömdu panikkasti, þegar hún kom úr símanum. Stjúpsonur hennar átti semsagt að fara vestur í bítið - og hún var búin að ákveða að senda hann með fullan bala af nýtíndum rifsberjum til móður sinnar sultudrottningarinnar.

"Allir út að tína" sagði ég, og við æddum út í rigninguna; húsfreyjan, drengirnir og við gestirnir. Rigningin jókst verulega (eins og hún hafi nú ekki verið næg fyrir) og það dimmdi mjög hratt meðan við hömuðumst eins og naut í flagi. Það var komið svartamyrkur þegar við bárum næstum fullan balann inn í bílskúr - og ekki þurr þráður á neinu okkar. Ljósrauði nýji kjóllinn minn allur út í svarbrúnum rákum eftir greinarnar (kominn úr þvotti núna - sem nýr). Eins gott að sultudrottningin geri sér gott úr hráefninu.

Lifið heil.

Flokkur: Bloggar | Facebook